15-19.06

Na ten tydzień polecam zastaw ćwiczeń logopedycznych dla dzieci na każdy dzień.

Udanej zabawy ;-)

ZESTAW 1

Zabawa „Lustro”. Ustawiamy się naprzeciwko siebie – jesteśmy małpkami. Jedna osoba porusza się, naśladując ruchy małpki, a druga – „lustro” – powtarza jej ruchy. Po chwili  zamieniamy się rolami. 

Ćwiczenia głosowe:

Możemy zmieniać natężenie głosu – wykonać ćwiczenie bardzo cicho lub głośniej.

Zabawa „Poruszam się jak”…

 Dziecko naśladuje sposób poruszania się:

 − słonia – rozstawia nogi, kiwa się na boki,

 − strusia – wykonuje przeskoki na rozstawionych nogach,

 − żółwia – powoli czworakuje…

ZESTAW 2

Zabawa rytmiczno-artykulacyjna z wykorzystaniem wiersza

Teresy Fiutowskiej „Żabie łapki”.

Stajemy naprzeciwko siebie i powtarzamy tekst, ilustrując go ruchem.

2.Kolorowanie lub wskazywanie obrazków z mieszkańcami łąki.

Tworzenie zdrobnień:

biedronka – biedroneczka

motyl – motylek

mysz – myszka

mrówka – mróweczka

ZESTAW 3

Rozwiązywanie zagadek:

Wyklaskiwanie sylab  (dla dzieci starszych głoskowanie) - rozwiązań zagadek:

RO-SA, TĘ-CZA, BIE-DRON-KA, CHO-MIK, MO-TYL, MRÓW-KA

Rysowanie wybranego mieszkańca łąki.

ZESTAW 4

Poszukiwanie brakujących elementów i różnic w obrazkach.

Ćwiczenia równowagi:

- pokonywanie wyznaczonego toru prostego,

- omijanie pachołków/ przeszkód,

- poruszanie się małymi i dużymi krokami po wyznaczonej linii.

Zabawa taneczna – kształtowanie poczucia rytmu, czerpanie radości z zabawy.

https://www.youtube.com/watch?v=wn9aQGS8ZKM

ZESTAW 5

Ćwiczenia języka

• Kotki - kotek pije mleko - szybkie ruchy języka w przód i w tył, kotek oblizuje się - czubek języka okrąża szeroko otwarte wargi.

• Zmęczony piesek - dziecko naśladuje pieska, który głośno oddycha i język ma wysunięty na brodę.

• Szczoteczka - język to szczoteczka do zębów, która po kolei czyści zęby górne od strony zewnętrznej i wewnętrznej, a następnie zęby dolne z obu stron.

• Cyrkowiec - język próbuje wykonać różne sztuczki np. górkę - czubek języka oparty o dolne zęby, środek się wybrzusza, rurkę - przez którą można wdychać lub wydychać powietrze, szpilkę - układanie wąskiego języka, wahadełko - przesuwanie języka do kącików ust w stronę prawą i lewą.

• Koniki - czubek języka uderza o podniebienie i opada na dół. Raz konik idzie wolno, to biegnie, parska, śmieje się: iha, iha...

ZESTAW 6

Zabawa relaksacyjna „Odpoczynek”:

Dziecko kładzie się na dywanie i przy spokojnej muzyce odpoczywa. Zwracamy uwagę na prawidłowy tor oddechowy.

Ćwiczenia wyrazistości mowy:

Przez pięć minut dziecko powtarza po czytającym  różne wyrazy, zdania przesadnie artykułując samogłoski:

Mała dama domek miała.

Mały domek. Duży chciała.

To go zawsze podlewała.

A jak urósł, to przestała

W domu Ani –ani ani.

W domu Oli – ni fasoli.

W domu Eli – nie wiedzieli.

W domu Uli – nie wyczuli.

W domu Izy – dwie walizy.

ZESTAW 7

Rozwiązywanie zagadek czytanych przez rodzica:

W nocnej ciszy

łowi myszy. (Kot)

***

Ten śniegowy panicz,

garnek ma na głowie.

W miejscu nosa marchew,

ulepił go człowiek! (Bałwan)

***

Dobre ma zwyczaje,

ludziom mleko daje. (Krowa)

***

Za ladą sklepową,

sprzeda to i owo. (Sprzedawca)

Z soczystych liści złożona.

Okrągła głowa zielona. (Kapusta)

***

Co jesienią z dębu spada?

Co ze smakiem dzik zajada? (Żołędzie)

***

Z waty bywa, z puchu bywa,

w nocy do snu nas okrywa. (Kołdra)

                                        Kłopotliwe „R” - wskazówki dla rodziców

                 Głoska r jest jednym z najtrudniejszych dźwięków w naszym języku – przede wszystkim ze względu na wibrację koniuszka języka podczas jej artykulacji. U większości dzieci pojawia się ona między 3 a 5 rokiem życia. Do tego czasu dźwięk „r” może być zastępowany innymi, łatwiejszymi do wymówienia. Na ogół głoska ta najpierw jest pomijana, następnie zamieniana na dźwięk „j” (dziecko mówi wtedy „jak” zamiast „rak”), później zastępuje ją głoska „l” („rak” wymawiany jest jako „lak”).
               Warto pamiętać o tym, że rozwój mowy przebiega u dzieci w indywidualnym tempie, u jednych szybciej, u innych nieco wolniej, jeśli więc nasza pociecha kończąc 5 rok życia nadal nie wymawia głoski „r”, nie należy się jeszcze zbytnio tym martwić. Trzeba jednak zwrócić uwagę, czy pozostałe głoski wypowiadane są przez dziecko prawidłowo, np. czy przy artykulacji dźwięków s, z, c, dz język nie jest wysuwany między zęby, czy głoska „l” nie jest nadal zastępowana przez „j” („jody” zamiast „lody”). Jeśli wymowa dziecka jest poprawna, można poczekać jeszcze pół roku. W przypadku jednak, gdy do tego czasu „r” się nie pojawi, należy skontaktować się z logopedą, który ustali przyczyny takiej sytuacji i pomoże dziecku w opanowaniu umiejętności poprawnej artykulacji tego dźwięku. W żadnym wypadku nie czekajmy na głoskę r do 7-8 roku życia. Już w klasie „0”, czyli przed rozpoczęciem nauki szkolnej proces rozwoju mowy powinien być w pełni zakończony aby nieprawidłowa wymowa nie utrudniała dziecku nauki czytania i pisania.
              Często rodzice sami próbują nauczyć swą pociechę wymawiać „r” . Nie jest to dobre rozwiązanie, zwłaszcza gdy są to małe, np. 3 - letnie dzieci, które mają prawo tego dźwięku jeszcze nie wymawiać. Wiele dzieci w takiej sytuacji pragnie sprostać wymaganiom rodziców i szuka w jamie ustnej miejsca do wykonania potrzebnej przy „r” wibracji. Jeśli ich narządy mowy nie są do tego dostatecznie przygotowane, to miejsce i sposób artykulacji nie będą właściwe. W drgania są wtedy wprawiane np. policzki, tylna część języka lub podniebienie miękkie. Uzyskany dźwięk jest zbliżony do „r”, ale niepoprawny. Z czasem taki sposób wymowy utrwala się i trudno go przezwyciężyć, niejednokrotnie pozostaje u danej osoby na stałe.
            Aby rozwój mowy przebiegał u dziecka prawidłowo, konieczne jest dostarczenie mu prawidłowych wzorców językowych – pamiętajmy, że dzieci w dużym stopniu naśladują sposób wymowy rodziców. Dajmy więc dziecku możliwość osłuchania się z poprawną wymową podczas wspólnych rozmów, oglądania i czytania książeczek oraz zabaw. Zadbajmy również o właściwą sprawność narządów mowy dziecka – niedostateczna sprawność języka, warg i policzków jest bardzo często przyczyną nieprawidłowej wymowy. Już z 2-3 latkiem można profilaktycznie wykonywać „gimnastykę buzi” wkomponowując ją w formie zabawy w codzienne zajęcia malucha.
              Oto kilka prostych, przydatnych ćwiczeń:
- nadmuchujemy policzki, po chwili szybko wypuszczamy powietrze otwierając usta
- robimy baloniki (usta zamknięte, język wypycha policzki)
- cmokamy (Całujemy lalki, misie)
- naśladujemy karetkę (wymawiamy i- u- i-u, usta rozsunięte w szeroki uśmiech, po cym wysunięte do przodu)
- kląskamy językiem naśladując biegnącego konika
- dotykamy językiem po kolei wszystkich zębów górnych i dolnych (usta szeroko otwarte)
- przy szeroko otwartej buzi podnosimy język do górnych dziąseł i opuszczamy na dno jamy ustnej (wymawiamy a-l-a)
- malujemy językiem podniebienie, do przodu i do tyłu, na boki (usta szeroko otwarte)
- masujemy język wysuwając go i wsuwając przez lekko zbliżone zęby
- zagryzamy czubek języka zębami i lekko go masujemy
- zdmuchujemy skrawki papieru z czubka języka znajdującego się przy dziąsłach
- ostrzymy czubek języka o górne zęby przy szeroko otwartych ustach
- zlizujemy czubkiem języka czekoladę z podniebienia przy szeroko otwartych ustach

Bibliografia:
Wasilewicz G., Zanim powiem r. Materiał językowy z głoską r po spółgłoskach, Gdańsk 2010
Skorek E., M., Reranie Profilaktyka, diagnoza, korekcja, Kraków 2003