08.06
„Strach Rerek” – ćwiczenia logopedyczne utrwalające prawidłową artykulację głoski „r” po spółgłoskach „t”, „d”.
Cel: wywołanie głoski „r”; utrwalanie artykulacji głoski „r” w połączeniach spółgłoskowych „tr”, „dr”, usprawnianie aparatu oddechowego i narządów artykulacyjnych;
- Ćwiczenia oddechowe – ćwiczenia z wykorzystaniem rurek – rozdmuchiwanie plam rozpuszczonej farby w różnych kolorach z wodą (kolorowych kleksów) na zielonej kartce – Wiosenna łąka.
- Słuchowe różnicowanie głoski „r” w wyrazach – „Smakołyki duszka Rerka” (wskazywanie miejsca głoski „r” w wyrazach – na początku, w środku, wcale)
- raki, buraki, patyczaki,
- pająki, fasoli strąki,
- cukierki, kukiełki,
-paluszki, rybie brzuszki,
-groszki, bamboszki,
-rekiny, delfiny,
-śmietana, nos bałwana,
-gruszki, pietruszki. - Ćwiczenia przygotowujące do artykulacji głoski „r”
- parskanie na papierki
- ttt + parskanie
- wyrazy dźwiękonaśladowcze – warczenie (wrrrrrrrr), jazda traktorem (brr rum), zimno – brrrrrr, komenda do konia stój (prrrrr) - Wyrazy i wyrażenia z głoską „r” po spółgłoskach „t” i „d” – powtarzanie z przesadną wyrazistością głoski „r”:
Co robi Strach Rerek?
- straszy na strychu,
- wystraszył Patrycję i Piotrka,
- potrącił tragarza,
- tresował drapieżnego tygrysa,
- trąbił na trąbce,
- zatruł strusie,
- strącił strażaka z drabiny
- wystrugał drewniany wiatrak,
- podrapał biedronkę,
- pobrudził drogie futro.
- Zakończenie
„Straszne zadania”:
- Stój na jednej nodze i powtarzaj 5 razy „trudna droga”.
- Zamknij oczy, prawą rękę unieś w górę i powiedz: „Siedzi strażak na drabinie i myśli o dziewczynie”.
- Kucnij i szeptem wypowiedz „Tra, tro tre, kukułka zagra z nami w kółka”.
- Złap się za uszy i wypowiedz zdanie: „Nie boję się strachów na strychu”.
- Połóż jedną rękę na czole, drugą na brzuchu i powiedz: „Patryk strasznie grał na trąbce i wystraszył trzy zające”.
- Stań w rozkroku, ręce wyprostowane na bok i powtarzaj „Długie getry na cztery metry”.
Temat: „Zabawy z wiatrem” – artykulacja głoski „sz”.
Cel: usprawnienie aparatu oddechowego i narządów artykulacyjnych, wywołanie głoski „sz”; utrwalanie artykulacji głoski „sz” w nagłosie.
1. Gimnastyka ciała z wiatrem.
Dzieci mają przewiązane wstążki do ramion i rąk. Wykonują polecenia, np. naśladujemy przechylone przez wiatr drzewo, ruchy naprzemienne, swobodny ruch dziecka.
2. Ćwiczenia oddechowe:
– „Statki na wodzie”
– „Jesienne liście”.
3. Gimnastyka buzi i języka przed lustrem – zabawa a miny.
4. Artykulacja głoski „sz” przed lustrem:
– prezentacja układu warg, policzków i języka przy wymowie głoski „sz”,
– naśladowanie szumu wiatru – artykulacja przedłużonego „sz”.
5. Słuchowe różnicowanie głoski „sz” w wyrazach.
Dzieci grają na grzechotkach (można je samodzielnie wykonać z plastikowej butelki lub puszki i ryżu lub suchej fasoli) , gdy w wyrazie słyszą głoskę „sz”:
- motyle, klasa, szkoła,
- koszula, kula, siatka,
- skakanki, szmatki, sanki,
- mysz, los, klosz,
- osiem, muszelka, panienka,
- gruszka, poduszka, kość.
Dzieci mogą nagrywać swoją wymowę wyrazów z głoską „sz” w izolacji (szszszsz), w sylabach (sza, szo, sze, szu, szy) i wyrazach w nagłosie (szafa, szalik, szum, szeroki, szosa, szmer, szuflada, szarak, szybkość, szansa itd)
6. Zabawa dźwiękonaśladowcza „Silny wiatr”.
Dzieci naśladują zwierzęta występujące w opowiadaniu, a na hasło „ nagle zawiał silny wiatr” – machają rękami w górze i naśladują odgłos wiatru wymawiając „sz”.
Konik Szaruś wybrał się na wycieczkę (kląskanie), na polanie spotkał krowę (mu, mu...), przywitał się z nią i nagle zawiał silny wiatr. Przestraszył się i uciekł na podwórko, mijając po drodze świnkę Szopisię (chrum, chrum...), psa Szarika (hau, hau...) i kotka Puszka (miau, miau...) i nagle zawiał silny wiatr. Konik przeskoczył przez 2 płoty (2x hop...) i 3 ogrodzenia (3x hop...), nagle zawiał silny wiatr. Zmęczony konik schował się do stajni (sapanie, język na brodę), zjadł kostkę cukru (ssanie), a następnie położył się i zasnął (chrapanie), a wiatr wiał, wiał i wiał (szsz..., szsz...).
Udanej zabawy!